Zmiany przestrzenne w obszarach wydobywczych mogą tworzyć obszary rozwojowe dla zwierząt i roślin. Obszary te charakteryzują się rożnym wiekiem, mają różnoraką strukturę i są ze sobą ściśle powiązane (obszary sukcesyjne). Kiedy minerały ponownie wydobywane są z jednego z tych obszarów, jego zamiennik rozwinął się już w innym miejscu. Biotopy wraz z ich zwierzętami i roślinami pozostające pod wpływem działań wydobywczych i z nich się wywodzące, „wędrują” tam i z powrotem przez obszar wydobywczy. Te ciągle i na nowo rozwijające się obszary sukcesyjne nazywa się biotopami wędrującymi.
Biotopy wędrujące to miejsce rozwoju ogromnej różnorodności strukturalnej, gdzie rzadkie gatunki roślin i zwierząt mogą się osiedlać. Płytkie, tymczasowe zbiorniki wodne pozbawione wegetacji oraz śladów pozostawionych przez pojazdy ciężkie, które mogą pojawiać się w krótkich okresach podczas procesu wydobywczego, są typowymi biotopami wędrującymi dla takich płazów jak kumak górski lub ropucha zielona. Podczas trwających działań wydobywczych sieweczka rzeczna chętnie osiądzie na przestrzennym skalistym, żwirowym terenie lub na dziewiczej glebie prawie wolnej od wegetacji, pod warunkiem że w okolicy znajdują się przynajmniej tymczasowe zbiorniki wodne.
